75 jaar Naluggi parish en de rit naar Iganga

Beste lezer, mijn dagboek loopt gewoon door...

De dag erop vertrekken we met EH Lazarus naar zijn parochie van oorsprong. We rijden een stuk op de asfaltweg richting Fort Portal om al gauw af te slaan en aardewegen te berijden. Op sommige stukken blijkt de 4x4 echt een must. Onderweg stoppen we even om een vrouw die haar zoon heeft verloren te condoleren...een schrijnende situatie. Wanneer we bijna bij EH Lazarus thuis zijn (het allerlaatste huis van het dorp) treffen we zijn moeder, nyabbo Maria, aan en pikken haar natuurlijk op. Ze maakt een overheerlijk middagmaal klaar, waarna we een deugddoend middagdutje doen. Uitgerust en wel gaan we dan al naar de parochiekerk zo'n 16 km verderop. De regen heeft de aardewegen in modderbanen veranderd en EH Lazarus die zo al gevaarlijk genoeg rijdt, rijdt nu zo mogelijk nog zotter. Op de parochie worden we hartelijk onthaald en na alles eens te hebben gezien nuttigen we het avondmaal samen met alle priesters die van deze parochie afkomstig zijn en die druppelsgewijs arriveren. Ik krijg ook de gelegenheid om sseebo Pascale, EH Lazarus' vader, te ontmoeten die hier zo'n 30 jaar catechist was. De terugrit door het pikkedonker op de glibberige modderbanen is best wel spannend, maar de 4x4 brengt ons veilig weer thuis.

We vertrekken redelijk vroeg naar de parochie en komen onderweg talloze mensen tegen die naar de kerk wandelen. De mis duurt uren en is weer typisch Afrikaans. Na de mis praat ik de hele tijd met fr. Linus en met de seminarist Paul. Ik loop ook wat rond tussen de verschillende standjes die vanalles en nog wat verkopen. Ik proef er de beruchte kabalagala, cassavadeegkoekjes met wat banaan vermengd...best lekker. Terug thuis eten we wat en drinken dan de hele avond gezellig samen. Zr. Winnie stelt voor dat ik haar eens bezoek in Iganga en ik zeg haar dat ik dat eens met EH Lazarus ga bespreken.

Ondanks het feit dat ik kon uitslapen vandaag ben ik door de biologisch klok toch vroeg opgestaan en heb zo alle kinderen druk in de weer gezien met vegen, kleren wassen, koeien melken, enz... Daarna ben ik met de twee grootsten samen de koeien gaan weiden en wanneer de beesten waren waar ze moesten zijn, hebben we hun ganse domein afgelopen...best een groot stuk grond. Op onze terugweg zijn we even binnengewandeld bij de buurvrouw die ons een 'fenne' (jackfruit) cadeau heeft gedaan. Terug thuis hebben we de mis opgedragen met de buren en zijn dan, na het eten, vertrokken. Ondertussen had zr. Winnie met EH LAzarus gesproken over het naar Iganga gaan en voor ik er erg in had was alles al geregeld. In Mityana heb ik vliegensvlug van kleren gewisseld en proper ondergoed in mijn rugzak gestopt om meteen weer te vertrekken in een busje richting Kampala. Ook Christine, de zus van fr. Lazarus was mee met ons. In Kampala aangekomen toont ze mij waar ze werkt als kleermaakster. Een kamertje waar ze naaimachine naast naaimachine zitten, zo krap als sardienen in blik. Er volgt een spurtje naar old park voor het busje naar Iganga. Het was een helse rit voor mijn achterwerk dat op het steenharde uitklapbaar zitje moest plaatsnemen. We komen in het donker aan in Iganga waar ik de andere zusters ontmoet en we samen het avondmaal nuttigen. Daarop volgt een broodnodig nachtrust.