Toch maar naar het Nyasa (malawi) meer
Door: Alex
Blijf op de hoogte en volg Alex
30 Augustus 2010 | Tanzania, Songea
Jambo lezers!
Ik zit nu vrolijk in Songea, wachtend op morgen om de frisse waters van het Nyasa meer te doorzwemmen. Inderdaad, nadat ik in Mbeya had besloten dat ik niet naar het Nyasameer zou gaan (meer van hetzelfde, was mijn redenering) heb ik in Dodoma besloten toch te gaan.
Mijn tocht naar Iringa was heel aangenaam dankzij Chris(topher) die heel goed Engels kon, nogal bij de pinken was en daarenboven nog eens grappig ook. De bus was iets minder...mogelijks het oudste model waarop ik ooit gezeten heb (Ethiopie incluis), enfin, zo zag het er toch uit...'t Een en 't ander bijgeleerd over de CCM (de sinds de onafhankelijkheid heersende partij) en de ernst van de corruptie in de top van de politiek, maar ook tot het meest onbetekenend dorpshoofdje. Soit, in Iringa aankomen was als thuiskomen. Ik wou eerst weer naar hetzelfde guesthouse gaan als vorige keer, maar ik meende mij te herinneren dat die de prijs had doen stijgen toen ik vertrok. Bovendien was het markt op de hoofdstraat met bijbehorende drukte van jewelste...onbegonnen werk om daar door te trekken met de rugzak. Ik vind dus een nieuw Guesthouse, gerund door Mr Geofrey. Een ongeloofelijk sympathieke man. Hartelijk zoals ik ben ;-) besluit ik natuurlijk oude gekenden op te zoeken, met oa Don Sergio. Ik vind hem, uiteraard, aan de kathedraal, in het gezelschap van een jonge Italiaanse priester die Swahili komt leren om dan in Kenia les te geven. We praten tot het donker wordt, waarna ik dichtbij het hotel ga eten en ik sluit de avond af met een babbel met Mr Geofrey.
De bus naar Songea is dan weer de beste bus waarop ik in Tanzania al heb gezeten. Snel, proper, heel, goede beenruimte...jep, ongetwijfeld nummer 1, de Super Feo Express (opgelet, deze laatste zin wordt door de server als reclame gecatalogeerd). In Songea ga ik ook naar de bank om het bankbiljet dat die kwieten in Udzungwa hebben geweigerd om te wisselen...een wachtrij met een wachttijd van anderhalf uur om dan zelf nog geen 5 minuutjes bezig te zijn. Om het verhaal kort te maken, geen problemen hier ivm de authenticiteit van het briefje...uiteraard, onnozelaars die Wadzungwa.
Morgen naar lake Nyasa...ben benieuwd...is het de moeite waard...ik hoop het, want heel de weg naar het zuiden speciaal opnieuw afleggen (weliswaar langs andere steden) zou te zot zijn moest het resultaat niet deugen. Daarne begint de tocht naar het oosten weer...Mtwara of Lindi, dat weet ik niet...Mungu anajua!
kwa kuonana!
Alex
Ik zit nu vrolijk in Songea, wachtend op morgen om de frisse waters van het Nyasa meer te doorzwemmen. Inderdaad, nadat ik in Mbeya had besloten dat ik niet naar het Nyasameer zou gaan (meer van hetzelfde, was mijn redenering) heb ik in Dodoma besloten toch te gaan.
Mijn tocht naar Iringa was heel aangenaam dankzij Chris(topher) die heel goed Engels kon, nogal bij de pinken was en daarenboven nog eens grappig ook. De bus was iets minder...mogelijks het oudste model waarop ik ooit gezeten heb (Ethiopie incluis), enfin, zo zag het er toch uit...'t Een en 't ander bijgeleerd over de CCM (de sinds de onafhankelijkheid heersende partij) en de ernst van de corruptie in de top van de politiek, maar ook tot het meest onbetekenend dorpshoofdje. Soit, in Iringa aankomen was als thuiskomen. Ik wou eerst weer naar hetzelfde guesthouse gaan als vorige keer, maar ik meende mij te herinneren dat die de prijs had doen stijgen toen ik vertrok. Bovendien was het markt op de hoofdstraat met bijbehorende drukte van jewelste...onbegonnen werk om daar door te trekken met de rugzak. Ik vind dus een nieuw Guesthouse, gerund door Mr Geofrey. Een ongeloofelijk sympathieke man. Hartelijk zoals ik ben ;-) besluit ik natuurlijk oude gekenden op te zoeken, met oa Don Sergio. Ik vind hem, uiteraard, aan de kathedraal, in het gezelschap van een jonge Italiaanse priester die Swahili komt leren om dan in Kenia les te geven. We praten tot het donker wordt, waarna ik dichtbij het hotel ga eten en ik sluit de avond af met een babbel met Mr Geofrey.
De bus naar Songea is dan weer de beste bus waarop ik in Tanzania al heb gezeten. Snel, proper, heel, goede beenruimte...jep, ongetwijfeld nummer 1, de Super Feo Express (opgelet, deze laatste zin wordt door de server als reclame gecatalogeerd). In Songea ga ik ook naar de bank om het bankbiljet dat die kwieten in Udzungwa hebben geweigerd om te wisselen...een wachtrij met een wachttijd van anderhalf uur om dan zelf nog geen 5 minuutjes bezig te zijn. Om het verhaal kort te maken, geen problemen hier ivm de authenticiteit van het briefje...uiteraard, onnozelaars die Wadzungwa.
Morgen naar lake Nyasa...ben benieuwd...is het de moeite waard...ik hoop het, want heel de weg naar het zuiden speciaal opnieuw afleggen (weliswaar langs andere steden) zou te zot zijn moest het resultaat niet deugen. Daarne begint de tocht naar het oosten weer...Mtwara of Lindi, dat weet ik niet...Mungu anajua!
kwa kuonana!
Alex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
