Poging om een werkende blog te creëren

Ziezo, hier komt die dan, mijn eerste update (van de maand augustus dan). Als dit naar behoren werkt zal september er gauw op staan.

Selam lezer,
Ik had beloofd dat ik om de week of om de twee weken zou schrijven op m’n blog, maar de drukke werkdagen en het soms gebrekkige of slecht werkende internet helpt al helemaal niet, maar geen getreur, hier volgt het relaas van de voorbije weken.
31 juli
Vandaag was ik eigenlijk absoluut niets van plan. De ochtend verglijdt rustig terwijl ik zit te keuvelen met de geografen. Tegen de middag vertrekken we tezamen, zij om een selam bus ticket te kopen, ik om pasta te gaan eten op de Main Campus. Na het eten wandel ik weer even naar de kerk die daar in de buurt ligt en na een korte babbel met abba Alemayehu loop ik weer richting Agricultural campus. Onderweg komen Isaac en Samuel weer tevoorschijn en we trekken de hele namiddag samen op in de straten van Jimma en ook bij hen thuis. Wanneer het duister valt verlaten we hun woning en tonen ze mij een kortere weg om van Agricultural tot Main te gaan.

1 augustus
Koopjesdag…jawel, ik besluit vandaag een ‘schijnbaar deftig’ paar schoenen te kopen om toch een beetje presentabel te kunnen verschijnen tijdens de mis morgen. Ik wandel rustig naar het centrum en wandel dan een schoenwinkel binnen. Uiteraard hebben ze mijn maat niet van het model dat ik graag zag, maar na het zien van verschillende modelletjes vind ik toch wat ik hebben moet. Apetrots loop ik terug naar de campus en koop onderweg water en aardappelen. Na de lunch tracht ik op internet te geraken, maar tevergeefs. ’s Avonds na het avondeten word ik door Walelign opgebeld, want er is, zo zegt hij, een supergoeie voetbalmatch op tv, Arsenal – Atletico Madrid. Diegenen die mij goed kennen weten dat ik om het schoon te zegen een grondige hekel heb aan die balsport, maar tot mijn eigen grootste verbazing heb ik de hele wedstrijd uitgekeken…2-1…allemaal gescoord in de laatste 5 minuten plus verlenging…echt spannend, misschien ga ik voetbal nog wel leuk vinden, haha.

2 augustus
6:00…OPSTAAN…vandaag moet ik immers naar de mis. Hier gebruiken ze de Latijnse rite (gelijk in België, remember, ik heb dat al eens gezegd) zodat het geheel wat meer gekend in de oren klinkt, maar toch is het nog heel anders. Er wordt veel meer gebeden en ook gezongen. Na de mis komt iedereen tezamen voor thee en koffie. Als nieuwkomer wist ik uiteraard van niets, maar terwijl ik op een muurtje zat om mijn bottinnen weer aan te trekken en de andere schoenen weg te steken, kwam een klein gastje van een jaar of 7 me uitnodigen om wat brood te eten. Ik dacht dat die me vroeg of ik de communie nog moest ontvangen en ik zei dat ik die al gekregen had, maar hij bleef aandringen en sleurde me mee. Tot mijn grote verbazing zat iedereen daar in een zaaltje met wat brood en thee. Abba Theo (een Nederlander die over dit en enkele maanden Bisschop van Jimma-Bonga zal worden benoemd) nodigt me uit om naast hem plaats te nemen en we beginnen te babbelen. Zo weet hij me te vertellen dat het hier de gewoonte is dat elk gezin eens na de mis koffie en brood meeneemt voor heel de gemeenschap. Na dit gezellig samenzijn vraagt abba Theo me mee naar het bisschopshuis waar hij me ontbijt aanbiedt…huisbereid brood met…hou u vast…KAAS!!! Voor de eerste keer in Ethiopië heb ik kaas te eten…heerlijk. Tijdens het eten komt een confrater van abba Theo (eveneens een Hollander) zich bij ons aan tafel voegen. Met een volle maag trek ik weer richting kerk, want Isaac nodigde me uit voor Doro Wat, een soort pikant kiekenstoofvlees met tomatensaus en een hardgekookt ei, door de mama klaargemaakt. Overheerlijk. Na het eten gaan we samen het paleis van Aba Jiffa bezoeken. Heel veel stelt het niet voor, maar wie in Jimma is geweest moet het nu eenmaal gezien hebben. Later gaan we dan samen om een ijsje en komen Hailemichael tegen die ik ineens maar mee uitnodig. Het is weer een plezant moment en wanneer de avond komt en het donker wordt vertrekken we weer om veilig in onze nest aan te komen. ’s Avonds, na ’t eten, wandel ik nog wat rond met Walelign en ga daarna nog eens vroeg slapen.

3 augustus
Weinig gedaan vandaag. In de vroegte inkopen gaan doen voor het middageten, veel met Walelign opgetrokken en wanneer de geografen terugkomen uit Addis Ababa hen welkom geheten. Dries was jarig vandaag en dat hebben we met enkele pintjes gevierd.

4 augustus
Vandaag komen Isaac en Samuel op bezoek bij ons. Ik laat hen onze ‘thuis’ zien en nodig hen daarna uit om mijn zelfgemaakte gnocchi te proeven. Dat hadden ze immers nog nooit gezien en ze vonden het best lekker. We spenderen de hele dag samen en zoals gebruikelijk sluit ik de dag af met Walelign.

5 augustus
Iedereen is uit werken vandaag en ik zit moederziel alleen op de campus. Ik ga wat inkopen doen en laat mijn schoenen herstellen. Tegen 11.00 vertrek ik richting luchthaven om Nils vriendinneke en Jonas en Aurelie (ge kent ze niet, maar ik wel, kennissen uit het middelbaar) op te pikken bij hun aankomst omstreeks 12.00. Ik kom toe om 20 na elf, zij om 13.00, een slordig uurtje later dan verwacht. Gelukkig heb ik ondertussen helemaal de ethiopian way of life overgenomen en maak ik me er niet druk om. Ik loop de golfplaten cafetaria binnen en bestel er een mirinda’tje. Ik geraak aan de praat met Yohanes, een beroepsfotograaf, en we drinken samen koffie. Ook een taxichauffeur aldaar vond het goed me te trakteren, kortom, de tijd vloog voorbij. Later op de dag komt ook de auto uit Addis weer aan, hij brengt ons Raf en Pieter, ik zie hen al staan. Hoe huppelt de Pieter de gang in en uit, hij nam zijn intrek en wil er nu op uit. Ik gids hem door het Jimma dat ik onderhand wel ken en we gaan richting Main voor het avondeten. Onderweg komen we Isaac en Samuel tegen en ze gaan met ons mee. Na het eten gaan Pieter en ik naar Central hotel, waar Raf en Haile op ons wachten. We drinken een pintje en eten chakala tips. Daarna wandelen Pieter en ik weer naar Agricultural, drinken nog een koffietje met Walelign en gaan slapen.

6 augustus
Het veldwerk gaat van start vandaag en neemt de hele voormiddag in beslag. We worden mooitjes met de Toyota LandCruiser gedropt door Israel, de beste ‘driver’ die ge in Ethiopië vinden kunt (later meer daarover). In de namiddag gaan Raf, Pieter en ik flaneren door de straten van Jimma’s merkato. We kopen er o.a. een rugzak voor Pieter voor tijdens onze excursietjes en een kerosinevuurtje dat van pas zal komen wanneer we in het woeste, wilde, wonderbaarlijke, waanzinnige, (on)waarschijnlijke oerwoud gaan moeten kamperen. ’s Avonds brengt Haile ons gedrieën naar een gave tent waar we heerlijke chakala tips krijgen en vrolijk van de tadj kunnen slurpen. Het is echt supergezellig en we weten al dat we hier nog vaak zullen terugkeren. Voor het slapengaan drink ik nog gauw een koffietje met Tefara.

7 augustus
Ik sta heel vroeg op om de mis mee te pikken (om 6:45), want zondag zal niet gaan aangezien men mij op de dag des Heren ook wil laten werken. Tegen 9:00 zijn we klaar en worden we opgepikt. Tijdens de lunch geeft Pieter, vrijgevig zoals hij is, iedereen een mignonetteke…mijn eerste stukje Belgische chocola sinds ik hier zit…HEMELS. Het zijn die kleine dingetjes die ge nog het meeste mist wanneer ge lang van huis zijt. In de loop van de dag scheurt en lost de rugzak die Pieter gisteren kocht langs alle kanten en wordt totaal onbruikbaar. Hoezeer ik me probeer in te houden barst ik toch uit in een bulderlach, tot pijn en tranen toe.

8 augustus
Weer plots uitleggen…zelfde verhaal, weinig boeiends, maar ’s avonds gaan we weer eten in de tent die Haile ons getoond had. We eten er lekker en drinken enkele tad’kes. Goed aangeschoten gaan we dan Carambola spelen. Een superplezant ballenspel dat zich ergens tussen handbiljart en petanque situeert. Alleszins een superneige avond die zeker voor herhaling vatbaar is (en ook zal herhaald worden).

9 augustus
In de vroege ochtend staan we op met een niet bescheiden kater. Ik ga vliegensvlug brood halen, want de auto kan er zo zijn. Wanneer ik bij de bakker buitenkom, merk ik niet dat de auto daar al op me wacht en ik loop terug richting campus, achtervolgd door een toeterende wagen in achteruit…de tadj was precies nog niet helemaal verwerkt. De weg naar Gera is hobbelig en onze magen krijgen het zwaar te verduren, maar het is de moeite waard, want rond Gera licht bos dat nog regenwoud kan genoemd worden. Prachtig is zoiets…fabelachtig mos overal, alles vochtig, gigantische bomen met plankmortels (ene met een omtrek van 8,50 m…voor de leken in het vak, dit is geen bescheiden omtrek), hyenasporen en holen, boomvarens (u weet wel, die bomen waartussen dinosauriërs hebben rondgelopen), avontuur…ZALIG. Na de lunch wandelen we nog even rond en schuift Kitessa (mijn lokale begeleider) uit en breekt bijna zijn pols. Daarna kon het verdwalen dan beginnen. De ‘gids’ bleek immers meer bekwaam in het ‘in het wildeweg kappen’ dan in het ‘zich oriënteren’. Wanneer Haile begint te gaan paniekeren (“we’re not getting out”) in het Amhaars zodat we het niet zouden verstaan, haalt SuperRaf zijn immerwerkende compas boven en we geraken nog net voor de regen uit het regenwoud, tot ieders grote vreugde. Voordat we terugrijden naar Jimma rijden we eerst naar Gera om er echt woudhoning te kopen. Een zakje van 2 kilo lijkt ons ideaal. De terugrit verloopt vlotjes en we komen veilig en tevreden terug.

10 augustus
Vandaag weer plots in Fetche. Het is een beetje een vreemde dag, want niet alleen waren de GPS-coördinaten van de plot verkeerd opgenomen, een van de begeleiders was al het gerief in de auto vergeten. Gelukkig had ik toch nog 1 meter mee en het essentiële gerief. Met wat lianen en twijgen en gezond boerenverstand kunnen we dus toch onze plots uitleggen. In de namiddag gaan we op de markt allerlei gerief kopen dat ik goed ga kunnen gebruiken (plastiek zakskes, krantenpapier, verf,…). Bij al deze aankopen hoort een enorme administratieve rompslomp. Vergis u niet, bureaucratie is geen probleem dat enkel Europa teistert…ze hebben dat hier zeer goed overgenomen, straffer nog, de leerling heeft de meester overtroffen. Om een factuur officiëel te maken zijn een stempel van de handelaar vereist, alsook de naam van de koper, als een stempel (PAID) als het bedrag in cijfers en een handtekening. Ontbreekt een van deze dingen, dan zou de factuur ongeldig zijn. Altijd het kopke erbij houden dus. ’s Avonds eten we in Central hotel en gaan daarna weer een spelletje Carambola spelen.

11 augustus
Weer hard werken vandaag, maar alles verloopt vlot. Wanneer we weer kunnen vertrekken richting campus, moeten we onderweg over een beekje springen. Kitessa slaagt erin om vollenbak met z’n hoofd tegen een vooruitstekende tak te springen. Hij valt kermend in de beek en jammert daarbij “Winniewinniewinnie”. Hilarisch!!! Ik doe mijn best om niet te lachen, want hij bloedt en heeft duidelijk pijn, maar wanneer Raf kurkdroog zegt: “Waar is ‘em nu weer tegen gevlamd?” wordt het wel zeeeeeeeeeer moeilijk. Verder komen we ook nog voorbij een zeer mooi schuilhutje, piekfijn in orde, met een vuurtje, stoeltje, houtrekje, bedje, enz…echt gelijk zo van die plastieken speelhuisjes die ze bij ons verkopen. Veilig thuisgekomen eten we allen samen.

12 augustus
Vandaag stonden we om 7 uur klaar om te vertrekken zoals afgesproken was, maar om een of andere (Kitesseuze?) reden kwam de auto een uur later pas. Onderweg stopten we in een dorpje langs de weg om te ontbijten. We kregen een of ander bonenpapke dat klaargemaakt was in pannekes, op hun beurt vervaardigd uit gerecycleerd vliegtuigaluminium…best aangenaam, maar niet wat we gewoon zijn. We waren nu op weg naar Gera en Israel reed veel te rap -zoals gewoonlijk- zodat geschiedde wat ooit gebeuren moest…we reden een hond aan met waarschijnlijke dood tot gevolg hoewel we niet zijn gestopt om ons ervan te vergewissen. Pieter was er echt van aangedaan. Ook vandaag trokken we weer met onze gids Obama (zo genoemd vanwege de extreme gelijkenis met een bekende persoon, zijn werkelijke naam is Sabit, of zoiet) het bos in. Terug thuis was een doucheke pakken en een ndjera gaan steken het strakste plan dat we konden bedenken. Nadien gingen we weer naar onze gebruikelijke Carambolatent, maar er was geen plaats. Gelukkig is de ‘verantwoordelijke’, de GebreMichael, een goeie kameraad aan’t worden van ons zodat op miraculeuze wijze plots een tafel vrij was. Er volgde nog een zalige avond en na het spelen liepen we een cafeetje binnen voor wat koffie. We troffen er een zatte militair en twee sympathieke kerels aan (waaronder Betam, de andere z’n naam weet ik niet meer) en werden er door Betam getrakteerd op een koffieceremonietje. Super toffe dag…thanks to God (zoals ze hier nogal plegen te zeggen)

13 augustus
Normaliter zouden we vandaag de hele dag Fetche doen, maar sommigen onder ons bleken andere plannen te hebben in de namiddag zodat we dus tegen lunchtijd klaar waren en weer naar Jimma gingen. Raf stelde dan maar voor ons naar een geweldig terrasje te brengen en dat deden we dan. We namen plaats aan een tafeltje en daar kwam ook de 3 litertoren bier aan. Er volgden er zo nog 3 met tussendoor ndjera tips. Nadien slaagden we erin allerlei leuke locaties aaneen te rijgen tot in de late uurtjes.

14 augustus
Een van de toffere dagen tot nu toe vandaag, want we gaan het echte wilde regenwoud eens bekijken. Er wordt hier gezegd dat het tijdens het regenseizoen onmogelijk is voorbij Gera te geraken en ik moet beamen dat dit waar is, en toch zijn wij erin geslaagd.
Het opstaan ging moeizaam vandaag, want gisteren had zijn sporen achtergelaten. Pieter bleek bovendien zo ziek als een hond. Alles kwam er in vloeibare vorm uit, van voren en langs achter…hij kon niks binnenhouden. In Gera probeerden de locals ons er nog van te weerhouden om verder te rijden, maar wanneer Israel even naar buiten kwam begon Raf de gevoelige snaar te raken. Zo zei hij: “With a HILUX it’s impossible, but with this car and a good driver it’s possible”, waarop Israel “that’s right, let’s go!” En toen begon de spannende trip met de landcruiser over de modderbaan. We waren Gera 50 m uit of we zaten al in de modder te knoeien. Een vijftal keer vastgezeten hebben we vasgezeten, twee keer serieus waarvan we dachten dat we voorgoed vastzaten. Gelukkig waren er toen ook boeren die ons te hulp zijn gesneld. Hogerop patineerde de wielen op een stuk van de weg dat met gras begroeid was. Raf stapte uit en smeet wat takken over de weg om wat grip te creëren. Israel gaf gas en reed de helling zeer vlot op en vloog pal op Raf die het gevaar ineens zag naderen en net op tijd letterlijk het bos indook…en het leek of de auto ging volgen, maar dat was buiten de kunde van onze driver gerekend…ongeloofelijk. Ook hebben we met ons onnozel zakmessen een boom dat over de weg was gevallen moeten verzagen. Plezant dat dat was, zo allemaal tesamen, Kiflu, Kitessa, Raf, Israel, Ik en tja…zieke Pieter die wat bleekskes toekeek. Op sommige stukken kwam er van rijden niet veel in huis en kwam het er voor Israel op aan om zo goed mogelijk het glijden bij te sturen…echt super. Uiteindelijk kwamen we aan waar we moesten zijn. Tot ieders vreugde bleef de regen uit zodat de weg ietwat begaanbaarder werd dan bij de heenreis. Ondertussen was Pieter toch ook al iets beter en al bij al heeft hij nog van de trip genoten zei hij achteraf.
’s Avonds treffen we de laatste nieuwkomers aan Charlotte en Mathijs, geologen uit Gent. We eten wat en gaan daarna naar de stafflounge voor een spelletje carambola…echt weer plezant.

15 augustus
Onze bestemming vandaag is Bonga, een echt wild bos…maar die info bleek niet al te correct te zijn. Op onze weg terug kan Raf zich herinneren dat hier in de buurt een ex-staatsbos is, echte virgin forest met leeuwen en luipaarden enzovoorts. We rijden erheen en het spektakel dat we daar (kort) mogen aanschouwen is prachtig. Pieter en ik kijken er al naar uit om daar te kamperen. De terugweg verloopt in het pikkedonker op de hobbelige weg…slopend was dat, ik kon mijn achterwerk niet meer voelen en mijn rug maar al te goed. Net buiten Jimma konden we wel enkele hyena’s zien. We kwamen aan en ik dook meteen mijn bedje in.

16 augustus
Zondag rustdag. In de vroege ochtend (6:00) hang ik mijn frisgewassen was op en groet ik Walelign, waarna ik kan vertrekken naar de kerk. Na de mis ga ik op stap met Isaac, HaileMichael en Samuel. We wandelen voorbij het stadion en we zien dat een voetbalwedstrijd bezig is…Agricultural college tegen Telecommunications. Ik supporter uiteraard voor onze Agriculturalploeg, maar het mocht niet baten, we verliezen met 6-4. Het grappige is dat onze keeper het kleinste ventje van heel de ploeg was, haha. Na de middag begin ik met wat van mijn recordingsheets in m’n laptop te steken en tegen 17u gaan we naar Central om met Raf en Kitessa de planning van de volgende twee weken vast te leggen. Uiteindelijk blijft het bij een gezellige babbel en spreken we morgen of om 10u bij Kitessa op z’n kantoor. Na de ‘meeting’ nodigen we Raf uit eten en voor een spelleke Carambola. Tot onze grote vreugde slagen we er eindelijk in het te kloppen, voor de eerste keer, net voor z’n vertrek. Na het spelen geven we hem geld mee om voor ons kaas op te sturen uit Addis Ababa. Tevreden lopen we terug naar de campus.

17 augustus
Uitslapen is iets wat ik hier, sinds het begin van mijn veldwerk, nog niet veel (omzeggens niet) heb kunnen doen, maar vandaag heb ik in m’n bedje gelegen tot 9.15. Tegen 10u zijn we bij Kitessa en samen met Jemal leggen we de wagen vast voor de komende twee weken. Ik bel Isaac en Samuel om te zien of ze in de buurt zijn en of we samen kunnen flaneren door de straten van Jimma. We schuimen merkato af op zoek naar vanalles en nog wat. Uiteindelijk kopen we een hakje voor mijn veldwerk. Op onze terugweg begint het te gieten dat het gene naam heeft en we schulen in het schooltje niet ver van de campus. Daar tonen ze ons foto’s en vragen of we niet zo eens een dagje willen lesgeven…het lijkt ons geweldig en zeggen toe. Zodra de school herbegint gaan we eens piepen. Het stopt niet met regenen en we beslissen om er toch maar door te lopen, maar de schoolstaff raadt ons af te gaan. Wanneer we hen duidelijk maken dat we het er toch op gaan wagen geven ze ons hun enige paraplu mee, zo’n lieve mensen. ’s Avonds gaan we met Charlotte en Mathijs wat eten in Central en gaan daarna een balletje werpen. Deze keer kruipen we vroeg in de veren.

18 augustus
Kitessa staat zo’n 10 minuten voor tijd al op ons te wachten. We werken de hele voormiddag en tegen 13u zijn we klaar. We keren met de bus terug naar Jimma omdat er geen gsm-bereik blijkt te zijn om een wagen te laten komen. In de namiddag zien we naar ‘van vlees en bloed’. Tijdens het zien horen we ineens een enorm lawaai. Blijkt dat een of andere hond het zo nodig vond door de glazen deur te lopen. ’s Avonds gaan we carambola spelen met Charlotte en Mathijs.

19 augustus
Tijdens het ontbijt zetten we luidkeels lang zal ze leven op, want Charlotte is jarig. Israel staat paraat met zijn landcruiser tot grote vreugde van Pieter en mij, want…Raf heeft kaas en spek meegegeven uit Addis Ababa…zo’n verwenpakket zeg. Het veldwerk verloop super vlot en bovendien geeft Kitessa me op de terugweg mijn voorgeschoten geld al terug. Deze dag blijkt gewoon fantastisch te zijn, er kan niets mis gaan. Over de middag begint Pieter zijn blaadjes op te bergen en ondertussen begin ik het stukje podocarpushout dat ik heb meegenomen te bewerken tot houtsnijwerkje. Na een bunaatje (koffietje, wen er maar aan, want de kans is groot dat ik bij m’n thuiskomst altijd bunaatje zal zeggen) ga ik wat appelsientjes kopen en kom Isaac tegen. Het avondeten wordt ons vriendelijk aangeboden door Charlotte omdat ze jarig is. Echt gezellige boel. Na het eten gaan we nog in de stafflounge een balletje werpen.

20 augustus
Vandaag gingen we normaal nog een plot uitleggen in Geruke, maar door de regen had niemand er echt goesting in. Ter plekke aangekomen ziet Israel dat ik de motivatie bij mij erg zoek is en begint spontaan te lachen waarna hij iets zegt tegen Kitessa. Vreemd genoeg vraagt die dan ineens of het wel de moeite is onszelf zo te kwellen en of het niet beter is als we gewoon morgen deze plot komen doen. Wij accepteren zonder tegenspraak. Terug in Jimma besluit ik mee te gaan met de geologen naar Dedo om ook eens iets anders te hebben gezien. Ik help Dries even met het nemen van zijn stalen, maar daarna verveel ik me toch een beetje. We zitten immers maar te wachten tot Charlotte haar stalen heeft genomen. Om de tijd wat te doen verlopen proberen de gids, Dries en ik aan de overkant van de rivier te geraken, maar dat blijkt veel te moeilijk. Bovendien begint het ineens nog te regenen ook. We keren dan meer zo snel mogelijk terug naar Jimma. Op de markt kopen we melk in een winkeltje waarvan het bestaan nog ergens in een stoffige la van mijn geheugen verborgen zat. Dolgelukkig hebben we ’s avonds warme melk met honing en koekjes, zaaaaaaalig
21 augustus
Een laatste vruchtbare plotjesdag voordat het weekend begint. Twee dagen congé weer, tot mijn grote vreugde, want in Ethiopië blijkt de katholieke Kerk een week later OLV Hemelvaart te vieren. ’t Is hier twee dagen feest. Als avondeten eten we eens lekker decadent met het verwenpakket dat Raf ons opstuurde…omelet met spek en kaas…heeeeeeeeeeerlijk.

Tot zover de update van mijn blog. Foto’s kunt ge tegenwoordig zien op Pieters picasa:
Picasaweb.google.com/gijbelspieter/Ethiopië

Groet en tot binnenkort

Alex